KARMAŞA

Çok karışık duygular içindeyim. Bi an öyle çok sevesim geliyo aşık olmak istiyorum. Sonra yine ben üzülücem diyip vazgeçiyorum. Karşıma biri çıkıyo yakışmıyo yanıma yada istediğim gibi bakmıyo daha sevecen daha sevgi dolu bakıyo istemiyorum onu. Kimsenin kaşını beğenmiyorum. Yürüyüşü cezbetmiyo yada duruşu. Sesleride detone olmuyo. Boyuda kısa bazısı çok uzun ay beğenmiyorum işte.

Aradığım hiç biri değil. Hiç biri donuk bakmıyo, zeki takılmıyo, seviyolar onlar sevebiliyolar..

Kelimelerim tükendi artık kendi cümlelerim yok. Yalnızca kırgınım. Çok kırgınım.

Bi boşluk var çok derin. Çaresizim bitkinim. Umudum tükendi sevemiyorum merak etmiyorum kimseyi. İzlediğim dizinin mutluluk fışkıran sahnesinde ağlıyorum bazen ufacık şeyler var o dizilerde bi duruş bi mimik bi kelime..

Sonrası hüsran, beklemiyorum sabretmiyorum geleni tepiyorum gidene el sallıyorum. Eskisi gibi değilim daha çok gülüyorum. Daha az göz teması kuruyorum. Karmaşık hallerdeyim işte. Tek hissettiğim öfke ve kırgınlık. Geçicek gibi değiller. Çabuk sinirleniyorum, parlıyorum, tek fark sönmüyorum daha çok yanıyorum her defasında daha çok yanıyorum.

 Neyse otur otur belim ağrıdı iyi geceler..