BOŞLUK

Konuşabilsem keşke kızınca, bağırabilsem sevince, susabilsem mutluluğu, kussam içimdekileri..

Daha iyi olurdum sanırım. Herkesin kendi cümleleri olmalı hayata karşı, kızınca bi başkasına anlatmak yerine kızdığımız kişiyi yargılasak o an yüzüne vursak herşeyi kırılacağını düşünmeden?

Aksine kırılcağını düşünerek çok sustuklarım oldu. Kocaman bi boşluk var içimde dolmuyo sürekli ağrıyo. Sevgi istiyo benden sevilmek istiyo bi erkek tarafından. Son nedir bilmiyo, denemekten bıkmıyo, üzüleceğini bile bile atlıyo herşeye. En güzel yanıda denedim içimde kalmadı demesi :) Ve o hiç pişman olmuyo bu yüzden.

Birini istiyorum tanımadığım biri ama, adını nereli olduğunu benden nekadar uzakta olduğunu bilmek istemiyorum sadece konuşsun benimle istiyorum. Belki mektupla olmasada mesajla konuşsak anlatsam her şeyi aklımdaki her şeyi. Anlatsa oda bana kendini tanımadan tanısam onu. Gözlerini görmeden ona dokunmadan en yakınım bellesem onu kafamda. Tanıdıklarım bu hale soktu ya beni bide bunu denesem diyorum. Konuşmaya çok ihtiyacım var boğuluyorum..

Boşlukta boğulmayı da tattık sonunda..

KARMAŞA

Çok karışık duygular içindeyim. Bi an öyle çok sevesim geliyo aşık olmak istiyorum. Sonra yine ben üzülücem diyip vazgeçiyorum. Karşıma biri çıkıyo yakışmıyo yanıma yada istediğim gibi bakmıyo daha sevecen daha sevgi dolu bakıyo istemiyorum onu. Kimsenin kaşını beğenmiyorum. Yürüyüşü cezbetmiyo yada duruşu. Sesleride detone olmuyo. Boyuda kısa bazısı çok uzun ay beğenmiyorum işte.

Aradığım hiç biri değil. Hiç biri donuk bakmıyo, zeki takılmıyo, seviyolar onlar sevebiliyolar..

Kelimelerim tükendi artık kendi cümlelerim yok. Yalnızca kırgınım. Çok kırgınım.

Bi boşluk var çok derin. Çaresizim bitkinim. Umudum tükendi sevemiyorum merak etmiyorum kimseyi. İzlediğim dizinin mutluluk fışkıran sahnesinde ağlıyorum bazen ufacık şeyler var o dizilerde bi duruş bi mimik bi kelime..

Sonrası hüsran, beklemiyorum sabretmiyorum geleni tepiyorum gidene el sallıyorum. Eskisi gibi değilim daha çok gülüyorum. Daha az göz teması kuruyorum. Karmaşık hallerdeyim işte. Tek hissettiğim öfke ve kırgınlık. Geçicek gibi değiller. Çabuk sinirleniyorum, parlıyorum, tek fark sönmüyorum daha çok yanıyorum her defasında daha çok yanıyorum.

 Neyse otur otur belim ağrıdı iyi geceler..